ruunto

Discretiva

ruunto dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ruuntō	tertia pluralis	futurum	activa	imperativus	ruō (ruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ruˈuntoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ru·un·tō — morphologica: ru-unto