sanguines

Discretiva

sanguines dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguinēs	casus nominativus pluralis	substantivi sanguis
sanguinēs	casus accusativus pluralis	substantivi sanguis
sanguinēs	casus vocativus pluralis	substantivi sanguis

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsan.gwi.neːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: san·gui·nēs — morphologica: sanguin-es

Usus

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Que quoniam suam faciunt resistentiam, finxit Plautus Amphytrionem, Alchmene maritum, ad pugnam cum Thelobois iussu Creontis, Thebarum principis, accessisse. “Thelete” quidem Grece, “purgationes” dicte sunt Latine. Constat autem tam spermata quam sanguines menstruos ad purgationem sine dubio pertinere. —De laboribus Herculis libri IV Coluccii Salutati (1331-1406). Liber secundus. Capitulum decimum: Expositio fabule de conceptu Herculis ad physicam cuncta reducens.

Batave

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguines	forma pluralis	substantivi sanguine

Appellatio pronuntiatusque

sanguines

API: [saŋ.gu'iːnɛs]

Syllabificatio phonetica: san·gui·nes — morphologica: sanguin-es

Francogallice

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguines	forma pluralis · genus femininum	adiectivi sanguin
sanguines	forma pluralis	substantivi sanguine

Appellatio pronuntiatusque

sanguines

API: [sɑ̃ˈɡin]

Syllabificatio phonetica: san·guines — morphologica: sanguin-es