sanguini

Discretiva

sanguini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

sanguinī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguinī	casus dativus singularis	substantivi sanguis
sanguinī	casus ablativus singularis	substantivi sanguis

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsan.gwi.niː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: san·gui·nī — morphologica: sanguin-i

Italice

sanguini

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
sanguini	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	sanguinare
sanguini	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	sanguinare
sanguini	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	sanguinare
sanguini	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	sanguinare
sanguini	tertia singularis	praesens	activa	imperativus	sanguinare

Forma	Modus flexurae	originis
sanguini	forma pluralis · genus femininum	substantivi sanguine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsan.ɡwi.ni/

Syllabificatio phonetica: san·gui·ni — morphologica: sanguin-i

Loci

Titus Livius
-58…+17

Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50

C. Plinius Secundus
23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (anno 348 u.c.)

Nihil acceptum unquam a plebe tanto gaudio traditur. Concursum itaque ad curiam esse prensatasque exeuntium manus et patres vere appellatos, effectum esse fatentibus ut nemo pro tam munifica patria, donec quicquam virium superesset, corpori aut sanguini suo parceret. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

class. (ca. 30 p.C.n.)

Neque is ad vitam redit, qui ex suspendio spumante ore detractus est. Alvus nigra, sanguini atro similis, repentina, sive cum febre sive etiam sine hac est, perniciosa est. —De Medicina Celsi ^[3]^[2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

prima domicilia intra se animo et sanguini praebet sinuoso specu et in magnis animalibus triplici, in nullo non gemino. ibi mens habitat. ex hoc fonte duae grandes venae in priora et terga discurrunt sparsaque ramorum serie per alias minores omnibus membris vitalem sanguinem rigant. —Naturalis historia Plinii ^[4]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber IV, caput 60, [2] — sanguini
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Vicicitatio: sanguini.
↑ ^3.0 ^3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. Quae notae in quoque morbi genere vel spem vel pericula ostendant. [43] — sanguini
↑ ^4.0 ^4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 68, [182] — sanguini

[TitusLivius-1] 1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber IV, caput 60, [2] — sanguini

[q-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Vicicitatio: sanguini.

[Celsus-3] 3.0 ^3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. Quae notae in quoque morbi genere vel spem vel pericula ostendant. [43] — sanguini

[Plinius-4] 4.0 ^4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 68, [182] — sanguini

[1]

[2]

[3]

[4]