Discretiva

  secare dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

secāre

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
secāre secunda singularis praesens passiva imperativus secō (secāre)
secāre
praesens activa infinitivus secō
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /seˈkaːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: se·cā·re — morphologica: sec-are

secare

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
secare prima singularis futurum activa coniunctivus secar
secare tertia singularis futurum activa coniunctivus secar
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [seˈkaɾe]
Syllabificatio phonetica: se·ca·re — morphologica: sec-are

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Meges quoniam is infirmior est potestque in aliqua prominentia incidere, inciso[q]ue super illa corpore qua cavum subest, non secare, sed relinquere quod iterum incidi necesse sit, ferramentum fecit rectum, in summa parte labrosum, in ima semicirculatum acutumque. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • Testudinum putamina secare in laminas lectosque et repositoria iis vestire Carvilius Pollio instituit, prodigi et sagacis ad luxuriae instrumenta ingenii. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, XXVI. [[2n] ] — secare
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: secare.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber nonus, cap. 13, [39] — secare