serum
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈserum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: se·rum — morphologica: ser-um
Nomen substantivum
+/-ser|um, -ī neut.
- Pars aquosa in lacte, quae post confecium caseum colatur per fiscellam e vimine, vel alio modo separatur. [1]
- Aquosa pars aliarum rerum.
- Semine virili.
Declinatio
+/-n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | serum | sera | I |
gen. | serī | serōrum | II |
dat. | serō | serīs | III |
acc. | serum | sera | IV |
abl. | serō | serīs | VI |
voc. | serum | sera | V |
Translationes
+/-Discretiva
serum dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-sērum
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
sērum | casus accusativus singularis · genus masculinum | adiectivi sērus |
sērum | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi sērus |
sērum | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi sērus |
sērum | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi sērus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈseːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sē·rum — morphologica: ser-um
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 257 — “SERUM, i, n. 2.”