Discretiva

  servabantur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servābantur tertia pluralis imperfectum passiva indicativus servō (servāre)

Appellatio +/-

 API: /serwaːˈbantur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·ban·tur — morphologica: serv-abantur

Loci +/-

Lucius Annaeus Seneca -3/+65 P. Cornelius Tacitus
ca. 116
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Servabantur interim generosae illi aves et instrumenta epularum camelis vehebantur, cum sortirentur milites eius, quis male periret, quis peius viveret. —De ira Senecae [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • cognitum id Neroni, excubiasque militaris, quae ut coniugi imperatoris olim, tum ut matri servabantur, et Germanos nuper eundem in honorem custodes additos degredi iubet. —Annales P. Cornelii Taciti [3][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Occurrit illud Augusti Cesaris, qui, cum Alexandrie esset et artrum ubi Egypti regum cineres pretiosis piramidibus servabantur intrasset, corpus quidem Alexandri Macedonis libenter aspexit; interrogatus vero num et Ptholomei reliquias vellet inspicere: Reges se, inquit, velle videre non mortuos. —De viris illustribus Petrarcae [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 3. 20, versus 4 — servabantur
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: servabantur.
  3. 3.0 3.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIII. [18] — servabantur
  4. 4.0 4.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De viris illustribus. (Universitas Turicensis): Liber II. praefatio: [4] — servabantur