Discretiva

  servabimur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servābimur prima pluralis futurum passiva indicativus servō (servāre)

Appellatio +/-

 API: /serˈwaːbimur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·bi·mur — morphologica: serv-abimur

Usus +/-

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Quod fausto redeas, gaudebimus, alite, cives:
salveto, patriae luxque decusque tuae.
Te modo dii servent, tuti servabimur urbe,
tutus erit miles, tuta Minerva, lares. —Fructus autumnales Matthiae Petri Katancic. (1750-1825)