Discretiva

  servaremus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servārēmus prima pluralis imperfectum activa coniunctivus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /serwaːˈreːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·rē·mus — morphologica: serv-aremus

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Eius autem consilium meumque hoc fuerat, primum ut in potestate nostra esset res, ne illum malus emptor alienus mancipiis quae permulta secum habet spoliaret, deinde ut Faustae quoi cautum ille esse voluisset ratum esset. Erat etiam illud ut ipsi nos si quid servari posset quam facillime servaremus. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber quintus. Ep. 8 [2] — servaremus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: servaremus.