Discretiva

  servaretis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servārētis secunda pluralis imperfectum activa coniunctivus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /serwaːˈreːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·rē·tis — morphologica: serv-aretis

Loci +/-

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Si tantummodo postulassent legati pro iis qui in hostium potestate sunt, ut redimerentur, sine ullius insectatione eorum brevi sententiam peregissem; quid enim aliud quam admonendi essetis, ut morem traditum a patribus necessario ad rem militarem exemplo servaretis? —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXII, caput 60, [7] — servaretis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: servaretis.