servaretur

Discretiva

servaretur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servārētur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serwaːˈreːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·rē·tur — morphologica: serv-aretur

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

P. Cornelius Tacitus ca. 116

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• ita est, miserita genuit id, cuius facillimo haustu inlibato corpore et cum toto sanguine exstingueremur, nullo labore, sitientibus similes, qualiter defunctos non volucres, non ferae attingerent terraeque servaretur qui sibi ipsi periisset. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.

• Ergo edixit princeps ut leges cuiusque publici, occultae ad id tempus, proscriberentur; omissas petitiones non ultra annum resumerent; Romae praetor, per provincias qui pro praetore aut consule essent iura adversus publicanos extra ordinem redderent; militibus immunitas servaretur, nisi in iis quae veno exercerent; aliaque admodum aequa quae brevi servata dein frustra habita sunt. —Annales P. Cornelii Taciti

saec. IV.

• Sed ita non servaretur nota finis in tempore breviore, ut eam servandam ratio ipsa praecipit: nam si talis versus esset, Roma cerne quanta sit tibi deum benignitas, ut inciperet membrum in his semipedibus septem, Roma cerne quanta sit, et in his octo alterum terminaretur, tibi deum benignitas; non posset versum semipes claudere: octo enim semipedes quatuor integros pedes faciunt. —De musica Augustini

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Per id tempus in Sicilia morte Hieronis siracusii regis, qui amicitiam cum Romanis quinquaginta annis summa fide servaverat moriensque rogaverat ut pari fide in perpetuum servaretur, translato ad nepotem eius puerum regno eoque a suis ilicet interfecto, mutatus totius insule status erat. —De viris illustribus Petrarcae