servassem

Discretiva

servassem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servāssem	prima singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serˈwaːssem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vās·sem — morphologica: serva[v-i]ssem

Formae aliae

• servāvissem

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (57 a.C.n. / 697 a.u.)

• Uno enim maledicto bis a me patriam servatam esse concedis: semel, cum id feci quod omnes non negant immortalitati, si fieri potest, mandandum, tu supplicio puniendum putasti, iterum, cum tuum multorumque praeter te inflammatum in bonos omnis impetum meo corpore excepi, ne eam civitatem quam servassem inermis armatus in discrimen adducerem. —De domo sua ad pontifices oratio Ciceronis