servatote

Discretiva

servatote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servātōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serwaːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·tō·te — morphologica: serv-atote