Discretiva

  servaverunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servāvērunt tertia pluralis perfectum activa indicativus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /serwaːˈweːrunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·vē·runt — morphologica: servav-erunt

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Marcus Terentius Varro
-47…-45
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quod dum servaverunt institutum, utrumque sunt consecuti, ut et cultura agros fecundissimos haberent et ipsi valetudine firmiores essent, ac ne Graecorum urbana desiderarent gymnasia. —De agricultura Varronis [1][2]

class.

  • Nihil debet Scipioni Roma, si Punicum bellum, ut finiret, aluit; nihil Deciis, quod morte patriam servaverunt, si prius optaverant, ut devotioni fortissimae locum ultima rerum necessitas faceret. —De beneficiis Senecae [3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Nam nec constitutam sibi legem coniugii tenuerunt, nec quod plus est, quam quod in lege praeceptum est, in virginitatis amore servaverunt. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber secundus, praefatio. — servaverunt
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: servaverunt.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - De beneficiis. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber VI. 36, versus [2] — servaverunt
  4. 4.0 4.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Visio decima — servaverunt