silvaticarum

Discretiva

silvaticarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
silvāticārum	casus genitivus pluralis · genus femininum	adiectivi silvāticus

Appellatio pronuntiatusque

API: /sil.waːtiˈkaːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sil·vā·ti·cā·rum — morphologica: silvatic-arum

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XI. - saec. XII.

• Mamertus episcopus Viennensis claruit, qui letanias ante ascensionem instituit, hac de causa quod terraemotus in urbe Vienna ecclesias domosque evertebat, et feritas luporum aliarumque silvaticarum bestiarum toto anno per urbem vagantium homines devorabat. —Chronica Sigeberti Gemblacensis.