solutae
Discretiva
solutae dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii solūtus |
solūtae | casus dativus singularis · genus femininum | participii solūtus |
solūtae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii solūtus |
solūtae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii solūtus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /soˈluːtae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tae — morphologica: solut-ae
Loci +/-
Aulus Cornelius Celsus 30 | C. Plinius Secundus 23-79 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Quotiens solutae sunt, fractura manu continenda, cubitus aqua calida fovendus est et molli cerato perfricandus; ferulaeque vel omnino non inponendae contra eminentia cubiti, vel aliquanto breviores sunt. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, X. [[2d] ] — solutae
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: solutae.
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 34, [148] — solutae