staretur

Discretiva

staretur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
stārētur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	stō (stāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /staːˈreːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: stā·rē·tur — morphologica: st-aretur