statio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈstatioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sta·ti·ō — morphologica: stat-io

Notatio

← Latine: stō (stāre)

Nomen substantivum

stati|ō, -ōnis fem.

1. Actus standi seu consistendi.
2. (Translate) locus, ubi quis moratur.
3. Locus ubi res vel homines agendi aliquid causa colliguntur.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	statiō	statiōnēs	I
gen.	statiōnis	statiōnum	II
dat.	statiōnī	statiōnibus	III
acc.	statiōnem	statiōnēs	IV
abl.	statiōne	statiōnibus	VI
voc.	statiō	statiōnēs	V

Dictiones collatae

• stāns
• stator
• status (participium)
• status (substantivum)

Synonyma

1. immōbilitās
2. commoratiō, habitātiō

Antonyma · contraria

1. itiō, mōtus

Collocationes

1. stationem facere, manere in statione
2. stationes hibernae
3. statio ferriviaria

Dictiones derivatae

Composita

• praestātiō

Translationes

Actus standi seu consistendi

• Anglice: a standing (en), position (en)

• Germanice: Stehen (de) n, Stillstehen (de) n, Stillstand (de) m

Locus, ubi quis moratur

• Anglice: outpost (en), station (en)

• Germanice: Standort (de) m, Station (de) f

Locus ubi res vel homines agendi aliquid causa colliguntur

• Anglice: station (en), base (en)
• Francogallice: station (fr) f

• Germanice: Stützpunkt (de) m, Station (de) f