Appellatio pronuntiatusque

+/-
  • [ˈɧæːna]

Notatio

+/-
Lingua Nordica Antiqua stjarna ← lingua protogermanica *stirna-z, *stirnōn, -ēn; *stirrōn, -ēnlingua prisca Indoeuropaea *h₂ster- aut *(a)ster- [1]

Nomen substantivum

+/-

stjärna comm.

  1. stella (-ae fem.) || Corpus luminis quod in caelo videtur.

Declinatio

+/-
Declinatio Suecica
singularis pluralis
indef. def. indef. def.
stjärna stjärnan stjärnor stjärnorna

Dictiones derivatae

+/-