suffectus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /sufˈfek.tus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: suf·fec·tus — morphologica: suf-fect-us

Notatio

← Latine: sufficiō (sufficere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
suffectus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	sufficiō (sufficere)

1. In loco alterius suppositus

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: choosen in byelection (en), choosen substitute (en) Germanice: nachgewählt (de), gewählt als Ersatz (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58…+17

Velleius Paterculus ca. -20…+35

P. Cornelius Tacitus 55-117

C. Suetonius Tranquillus ca. 70-150

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

• Si mehercules Appii os haberem, in cuius locum suffectus sum, tamen hoc sustinere non possem. Quid ergo est? Faciam omnia sedulo, quae te sciam velle. —Epistolae ad Familiares Ciceronis

class.

• Fraudis quoque humanae insinuaverat suspicio animis; et veneficii quaestio ex senatus consulto, quod in urbe propiusve urbem decem milibus passuum esset commissum, C. Claudio praetori, qui in locum Ti. Minucii erat suffectus, ultra decimum lapidem per fora conciliabulaque C. Maenio, priusquam in Sardiniam provinciam traiceret, decreta. —Ab urbe condita Titi Livii

class.

• Secundum deinde consulatum Cinna et septimum Marius in priorum dedecus iniit, cuius initio morbo oppressus decessit, vir in bello hostibus, in otio civibus infestissimus quietisque impatientissimus. In huius locum suffectus Valerius Flaccus, turpissimae legis auctor qua creditoribus quadrantem solvi iusserat, cuius facti merita eum poena intra biennium consecuta est. —Historiae Romanae Vellei

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• igitur tractatis religionibus placitum instituto flaminum nihil demutari: sed lata lex qua flaminica Dialis sacrorum causa in potestate viri, cetera promisco feminarum iure ageret. et filius Maluginensis patri suffectus. —Annales ab excessu divi Augusti P. Cornelii Taciti

saec. II.

• Consulatus super pristinum quattuor gessit; ex quibus duos primos iunctim, sequentis per intervallum quarto quemque anno, semenstrem novissimum, bimenstris ceteros, tertium autem novo circa principem exemplo in locum demortui suffectus. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Suffectus, in loco alterius suppositus, quasi suffactus. Unde et consulem suffectum dicimus eum qui pro alio substituitur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis