temură

Discretiva

temură dictio est in variis linguis:

Formae affines

Dacoromane

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
temură	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	teme

Appellatio pronuntiatusque

API: /teˈmurə/

Syllabificatio phonetica: te·mu·ră — morphologica: tem-ură