temuse

Discretiva

temuse dictio est in variis linguis:

Formae affines

Dacoromane

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
temusem	prima singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	teme

Appellatio pronuntiatusque

API: /teˈmusem/

Syllabificatio phonetica: te·mu·sem — morphologica: tem-usem