terminabimus

Discretiva

terminabimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminābimus	prima pluralis	futurum	activa	indicativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnaːbimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·bi·mus — morphologica: termin-abimus