Victionarium

termino

Latine +/-

terminō +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈterminoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nō — morphologica: termin-o

Notatio +/-

← Latine: terminus

Verbum transitivum +/-

termin|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. √ Terminos constituere
  2. Certis finibus circumscribere
  3. Finem alicui rei imponere

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
termin- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. terminō terminem   terminābam terminārem terminābō  
II. sing. terminās terminēs terminā! terminābās terminārēs terminābis terminātō!
III. sing. terminat terminet   terminābat termināret terminābit terminātō!
I. plur. termināmus terminēmus   terminābāmus terminārēmus terminābimus  
II. plur. terminātis terminētis termināte! terminābātis terminārētis terminābitis terminātōte!
III. plur. terminant terminent   terminābant terminārent terminābunt terminantō!
Thema Vox passiva
termin- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. terminor terminer   terminābar terminārer terminābor  
II. sing. termināris terminēris termināre! terminābāris terminārēris termināberis terminātor!
III. sing. terminātur terminētur   terminābātur terminārētur terminābitur terminātor!
I. plur. termināmur terminēmur   terminābāmur terminārēmur terminābimur  
II. plur. termināminī terminēminī termināminī! terminābāminī terminārēminī terminābiminī —
III. plur. terminantur terminentur   terminābantur terminārentur terminābuntur terminantor!
Thema Vox activa
termināv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. termināvī termināverim termināveram termināvissem termināverō
II. sing. termināvistī termināveris termināverās termināvissēs termināveris
III. sing. termināvit termināverit termināverat termināvisset termināverit
I. plur. termināvimus termināverimus termināverāmus termināvissēmus termināverimus
II. plur. termināvistis termināveritis termināverātis termināvissētis termināveritis
III. plur. termināvērunt termināverint termināverant termināvissent termināverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		termināre termināvisse terminātūrum,
-am, -um esse 		termināns   terminātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		terminārī terminātum,
-am, -um esse 		terminātum īrī   terminātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
terminandī terminandus, -a, -um terminātum terminātū

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. dēfīniō, dēfīnīre; līmitō, līmitāre
  2. circumscrībō, circumscrībere; dēterminō, dētermināre
  3. fīniō, fīnīre; dēsinō, dēsinere; absolvō, absolvere; conclūdō, conclūdere

Dictiones derivatae +/-

Composita

Translationes +/-

√ Terminos constitueredilatare ▼
√ Terminos constituerecollabi ▲
Certis finibus circumscriberedilatare ▼
Certis finibus circumscriberecollabi ▲
Finem alicui rei imponeredilatare ▼
Finem alicui rei imponerecollabi ▲

Discretiva

  termino dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

terminō +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
terminō casus dativus singularis substantivi terminus
terminō casus ablativus singularis substantivi terminus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈterminoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nō — morphologica: termin-o

Hispanice +/-

termino +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
termino prima singularis praesens activa indicativus terminar
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /terˈmino/
Syllabificatio phonetica: ter·mi·no — morphologica: termin-o

Italice +/-

termino +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
termino prima singularis praesens activa indicativus terminare
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈtɛrmino/
Syllabificatio phonetica: ter·mi·no — morphologica: termin-o

Loci +/-

Velleius Paterculus
ca. -20/+35 		C. Plinius Secundus 23-79 Franciscus Petrarca
1304-1374 		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • Ea tempestate et Tyria classis, plurimum pollens mari, in ultimo Hispaniae tractu, in extremo nostri orbis termino, in insula circumfusa Oceano, perexiguo a continenti divisa freto, Gadis condidit. —Historiae Romanae Vellei [6][7]

saec. I.

  • … totidem tamen soles totidemque lunas et cetera etiam in uno et inmensa et innumerabilia sidera, quasi non eaedem quaestiones semper in termino cogitationi sint occursurae desiderio finis alicuius aut, si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari, non idem illud in uno facilius sit intellegi, tanto praesertim opere. —Naturalis historia Plinii [8][7]

Latinitas humanistica +/-

saec. XIV.

  • Nam quid omnino est aliud in gyrum volvi quam excire vertiginem, et sine termino viam ire inter locales septem motus quos Plato dinumerat — hos scilicet: ante, retro, dextrorsum, sinistrorsum, sursum, deorsum ac circuitum? —De remediis utriusque fortune Petrarcae [9][7]

Latinitas nova +/-

saec. XVI.

  • Tenta igitur naturae conformaturus in omnibus diversitatem, in modo subsistendi, in magnitudine, in forma, in figura, in habitu, in habitudine, in termino, in situ, et quot poteris discriminibus indue, in agendo, patiendo, elargiendo, capiendo, subtrahendo, addendo, aliisque modis ut diximus alterando. —Ars memoriae Iordani Bruni [10][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 702 — “TERMĬNO, as, āvi, ātum, are, a. 1. (terminus)”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 432 — “termĭno, āvi, ātum, 1. v. a. [terminus]”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — termino, āvi, ātum, āre (terminus) (tom. 2, p. 3074)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — terminare
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — termino
  6. ↑ 6.0 6.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber I. Caput II. p. [3] — termino
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 Vicicitatio: termino.
  8. ↑ 8.0 8.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 1, [3] — termino
  9. ↑ 9.0 9.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 24: De choreis — termino
  10. ↑ 10.0 10.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Ars memoriae (Universitas Turicensis): Secunda pars. Cap. XII.  — termino
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=termino&oldid=210119"