terminabo

Discretiva

terminabo dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminābō	prima singularis	futurum	activa	indicativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnaːboː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·bō — morphologica: termin-abo