terminaverim

Discretiva

terminaverim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
termināverim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnaːwerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·ve·rim — morphologica: terminav-erim