terminabunt

Discretiva

terminabunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminābunt	tertia pluralis	futurum	activa	indicativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnaːbunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·bunt — morphologica: termin-abunt