terminus

Terminus inter Poloniam et Tzechoslovaciam

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae

• termo (-onis)
• termen (-inis, neut.)

Notatio

A lingua prisca Indeuropaea *ter-men-.

Nomen substantivum

termĭn|us, -ī masc.

1. √ Finis, limes.
   1. Lapis ad finem agri, qui agri finem designat.
   2. T⁓ Deus Romanus terminorum.
2. Terminus technicus (latinitas nova): vocabulum quod solum vel in primis in quadam scientia in usu est.
3. Latinitas sera: dies constitutus.

Nomen substantivum

termĭn|i, -orum masc. plur.

1. finis regionis, limes

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	termĭnus	termĭnī	I
gen.	termĭnī	termĭnōrum	II
dat.	termĭnō	termĭnīs	III
acc.	termĭnum	termĭnōs	IV
abl.	termĭnō	termĭnīs	VI
voc.	termĭne	termĭnī	V

Dictiones derivatae

• terminus technicus

Loci

Marcellinus

Nicolaus Cusanus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

• intra terminos Daciae se continere (Ammianus Marcellinus)

saec. XV.

• ... adiicientes, quod ... illi [sacerdotes] dicantur publici, quorum concubinatus per facti evidentiam aut sententiam in iure notorius est et qui suspectam mulierem et imfamatam tenent in domo post lapsum mensis, quem cuilibet pro peremptorio termino assignamus. (Nicolaus Cusanus)
• ...die praefixo et termino elapso... (Nicolaus Cusanus)
• Dedit ... terminum unius diei ad comparendum coram eo... (Nicolaus Cusanus)
• quo termino veniente... (Nicolaus Cusanus)

Translationes

Germanice

Grenzstein

Termin