Victionarium

termini

Discretiva

  termini dictio est in variis linguis:

Dictiones similes}

+/-

Formae affines

+/-

Latine

+/-

terminī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
terminī casus genitivus singularis substantivi terminus
terminī casus nominativus pluralis substantivi terminus
terminī casus vocativus pluralis substantivi terminus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈter.mi.niː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·nī — morphologica: termin-i

Anglice

+/-

termini

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
termini forma pluralis substantivi terminus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [ˈtɝməˌnaɪ](Americane)
Syllabificatio phonetica: ter·mi·ni

Dacoromane

+/-

termini

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
termini secunda singularis praesens activa indicativus termina
termini secunda singularis praesens activa coniunctivus termina
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈter.minʲ/
Syllabificatio phonetica: ter·mini — morphologica: termin-i

Italice

+/-

termini

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
termini secunda singularis praesens activa indicativus terminare
termini prima singularis praesens activa coniunctivus terminare
termini secunda singularis praesens activa coniunctivus terminare
termini tertia singularis praesens activa coniunctivus terminare
termini tertia singularis praesens activa imperativus terminare
Forma Modus flexurae originis
termini forma pluralis substantivi termine
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [ˈtɛr.mi.ni]
Syllabificatio phonetica: ter·mi·ni — morphologica: termin-i

Loci

+/-
Marcus Terentius Varro
-116…-27		M. Tullius Cicero
-106…-43		Lucius Annaeus Seneca
–3…+65		 C. Plinius Secundus
23–79		M. Fabius Quintilianus
ca. 35–100		 P. Cornelius Tacitus
55–117		Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class.class. II IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Hinc linteum quod teritur corpore extermentarium. Hinc in messi tritura, quod tum frumentum teritur, et tribulum, qui teritur. Hinc fines agrorum termini, quod eae partes propter limitare iter maxime teruntur; itaque hoc cum I in Latio aliquot locis dicitur, ut apud Accium, non terminus, sed terimen; hoc Graeci quod τέρμονα. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Constituendi autem sunt qui sint in amicitia fines et quasi termini diligendi. De quibus tres video sententias ferri, quarum nullam probo, unam, ut eodem modo erga amicum adfecti simus, quo erga nosmet ipsos, alteram, ut nostra in amicos benevolentia illorum erga nos benevolentiae pariter aequaliterque respondeat, tertiam, ut, quanti quisque se ipse facit, tanti fiat ab amicis. —Laelius de amicitia Ciceronis [3][2]

class.

  • O quam ridiculi sunt mortalium termini! Ultra Istrum Dacus non exeat: Strymo Thracas includat: Parthis obstet Euphrates: Danubius Sarmatica ac Romana disterminet: Rhenus Germaniae modum faciat: Pyrenaeus medium inter Gallias et Hispanias iugum extollat: inter Aegyptum et Aethiopias arenarum inculta vastitas iaceat! —Naturales quaestiones Senecae [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Terrarum orbis universus in tres dividitur partes, Europam, Asiam, Africam. origo ab occasu solis et Gaditano freto, qua inrumpens oceanus Atlanticus in maria interiora diffunditur. hinc intranti dextera Africa est, laeva Europa, inter has Asia. termini amnes Tanais et Nilus. XV p. in longitudinem quas diximus fauces oceani patent, V in latitudinem, a vico Mellaria Hispaniae ad promunturium Africae Album, auctore Turranio Gracile iuxta genito. —Naturalis historia Plinii [5][2]

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

  • Dandi sunt certi quidam termini, ut contextum verborum, qui est difficillimus, continua et crebra meditatio, partis deinceps ipsas repetitus ordo coniungat. Non est inutile iis quae difficilius haereant aliquas adponere notas, quarum recordatio commoneat et quasi excitet memoriam: nemo enim fere tam infelix ut quod cuique loco signum destinaverit nesciat. —Institutio oratoria Quintiliani [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 105–110 p.C.n.)

  • Illic sacrificanti Vespasiano, cum spes occultas versaret animo, Basilides sacerdos inspectis identidem extis “Quicquid est” inquit, “Vespasiane, quod paras, seu domum extruere seu prolatare agros sive ampliare servitia, datur tibi magna sedes, ingentes termini, multum hominum.” Has ambages et statim exceperat fama et tunc aperiebat; nec quicquam magis in ore vulgi. Crebriores apud ipsum sermones, quanto sperantibus plura dicuntur. —Historiae P. Cornelii Taciti [7][2]

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Nec tamen illa otii saginaeque beatitudo duravit ulterius, sed die sequenti molae quae maxima videbatur matutinus adstituor et ilico velata facie propellor ad incurva spatia flexuosi canalis, ut in orbe termini circumfluentis reciproco gressu mea recalcans vestigia vagarer errore certo. —Metamorphoseon libri XI Apulei [8][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, IV.. p. 21 — termini
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: termini.
  3. ↑ 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - Laelius de amicitia. (The Latin Library): XVI. [56] — termini
  4. ↑ 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 1. Praefatio, versus 9 — termini
  5. ↑ 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 1, [3] — termini
  6. ↑ 6.0 6.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber undecimus, II. [28] — termini
  7. ↑ 7.0 7.1 Publius Cornelius Tacitus - Historiarum libri XIV. (The Latin Library): Liber II.  [78] — termini
  8. ↑ 8.0 8.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IX. Capitulum XI. Versus 3 — termini
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=termini&oldid=225457"