terminentur
Discretiva
|
terminentur dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| terminentur | tertia pluralis | praesens | passiva | coniunctivus | terminō (termināre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /termiˈnentur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nen·tur — morphologica: termin-entur
Loci +/-
| M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 |
||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Illa tamen quomodo effugient, ut, nomina quamvis feminina singulari nominativo ‘us’ litteris finita nunquam genitivo casu ‘ris’ syllaba terminentur, faciat tamen Venus Veneris? —Institutio oratoria Quintiliani [1][2]
- Verum priora illa ad pueros magis, haec sequentia ad robustiores pertinebunt, cum grammatices amor et usus lectionis non scholarum temporibus, sed vitae spatio terminentur. —Institutio oratoria Quintiliani [3]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber primus, VI. [14] — terminentur
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: terminentur.
- ↑ Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber primus, VIII. [12] — terminentur