terminabit

Discretiva

terminabit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminābit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnaːbit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·bit — morphologica: termin-abit