terminabitis

Discretiva

terminabitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminābitis	secunda pluralis	futurum	activa	indicativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /termiˈnaːbitis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·bi·tis — morphologica: termin-abitis