titillabit

Discretiva

titillabit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tītillābit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	tītillō (tītillāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /tiːtilˈlaːbit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·bit — morphologica: titill-abit