Discretiva

  titillant dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

tītillant

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tītillant tertia pluralis praesens activa indicativus tītillō (tītillāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /tiːˈtillant/(classice)
Syllabificatio phonetica: tī·til·lant — morphologica: titill-ant
Usus
+/-
Latinitas humanistica

saec. XV. - saec. XVI.

  • Cur tua submisso gestas non lumina vultu?
Occupat et nitidas pallor utrasque genas?
Cur te iam rigidi titillant fronte capilli?
Garrula nec solito verba proterva iacis?
Conscia mens scelerum caeco te vulnere torquet
Et cruciant variis te tua furta modis

Quatuor libri amorum secundum quatuor latera Germanie Conradi Celtis (1459-1508). Liber I. Ad Hasilinam cum sacerdote deprensam.

titillant

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
titillant
praesens activa participium titiller
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [titiˈjɑ̃]
Syllabificatio phonetica: ti·til·lant — morphologica: titill-ant