titillantur

Discretiva

titillantur dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tītillantur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	tītillō (tītillāre)

API: /tiːtilˈlantur/

Syllabificatio phonetica: tī·til·lan·tur — morphologica: titill-antur

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

Non sint solliciti, si concupiscentiis illicitis titillantur: non sint solliciti, quod videtur adhuc esse lex in membris repugnans legi mentis. —Sermones de Scripturis Augustini ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de Scripturis (Universitas Turicensis). SERMO CLV. Caput III, p. 3. — titillantur
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: titillantur.