traducitote

Discretiva

traducitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
trādūcitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	trādūcō (trādūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːduːkiˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dū·ci·tō·te — morphologica: tra-duc-itote