traduxerunt

Discretiva

traduxerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
trādūxērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	trādūcō (trādūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːduːkˈseːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dū·xē·runt — morphologica: tra-dux-erunt

Loci

Titus Livius –58…+17

Demetrius Cantemir 1674–1723

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (anno 443 u.c.)

• Dum haec geruntur in Samnio, iam omnes Etruriae populi praeter Arretinos ad arma ierant, ab oppugnando Sutrio, quae urbs socia Romanis velut claustra Etruriae erat, ingens orsi bellum. Eo alter consulum Aemilius cum exercitu ad liberandos obsidione socios venit. Advenientibus Romanis Sutrini commeatus benigne in castra ante urbem posita advexere. Etrusci diem primum consultando maturarent traherentne bellum traduxerunt: postero die, ubi celeriora quam tutiora consilia magis placuere ducibus, sole orto signum pugnae propositum est armatique in aciem procedunt. —Ab urbe condita Titi Livii

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

• Ismail, Moldavis olim Smil dictus, munimentum haud contemnendum, Turcico milite firmatum, cui singularis Muteweli praeest.

Cartal ad Danubium, ubi Ialpuh flumen recipit, e regione Isakcze, fortalitium haud magni nominis. Ibi anno 1711, cum contra Ruthenos bellum Turcae gererent, Danubium ponte iunxerunt, et copias in Moldaviam traduxerunt. Urbi conservandae saltem Dizar h.e. commendans, constitutus est. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir