traduximus

Discretiva

traduximus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
trādūximus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	trādūcō (trādūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːˈduːk.si.mus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dū·xi·mus — morphologica: tra-dux-imus

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Nos cum flumina et solitudines sequeremur quo facilius sustentare nos possemus, pedem e villa adhuc egressi non sumus; ita magnos et adsiduos imbris habebamus. illam ᾽Ακαδημικὴν σύνταξιν totam ad Varronem traduximus. primo fuit Catuli, Luculli, Hortensi; deinde, quia παρὰ τὸ πρέπον videbatur, quod erat hominibus nota non illa quidem ἀπαιδευσíα sed in his rebus ἀτριψíα, simul ac 2 veni ad villam eosdem illos sermones ad Catonem Brutumque transtuli. —Epistolae ad Atticum Ciceronis