Discretiva

  traduxisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trādūxisse
perfectum activa infinitivus trādūcō (trādūcere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /traːduːkˈsis.se/(classice)
Syllabificatio phonetica: trā·dū·xis·se — morphologica: tra-dux-isse

Loci

+/-
Titus Livius
–58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Coelius auctor est Magonem cum equitatu et Hispanis peditibus flumen extemplo tranasse, ipsum Hannibalem per superiora Padi vada exercitum traduxisse, elephantis in ordinem ad sustinendum impetum fluminis oppositis. Ea peritis amnis eius vix fidem fecerint; nam neque equites armis equisque salvis tantam vim fluminis superasse veri simile est, ut iam Hispanos omnes inflati travexerint utres, et multorum dierum circuitu Padi vada petenda fuerunt qua exercitus gravis impedimentis traduci posset. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXI, caput 47, [4] — traduxisse
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: traduxisse.