transitor
Latine +/-
trānsitor +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈtraːnsitor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·i·tor — morphologica: trans-trans-it-or
Notatio +/-
Nomen substantivum +/-
trānsit|or, -ōris masc.
- Qui transit.
Declinatio +/-
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | trānsitor | trānsitōrēs | I |
gen. | trānsitōris | trānsitōrum | II |
dat. | trānsitōrī | trānsitōribus | III |
acc. | trānsitōrem | trānsitōrēs | IV |
abl. | trānsitōre | trānsitōribus | VI |
voc. | trānsitor | trānsitōrēs | V |
Dictiones collatae +/-
Dictiones derivatae +/-
Translationes +/-
Qui transit
|
Discretiva
transitor dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
trānsītor +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
trānsītor | secunda singularis | futurum | passiva | imperativus | trānseō (trānsīre) |
trānsītor | tertia singularis | futurum | passiva | imperativus | trānseō (trānsīre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /traːnˈsiːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·ī·tor — morphologica: trans-it-or