Vandalus
(Redirectum de vandalus)
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio
+/-A lingua Germanica antiqua.
Nomen proprium
+/-Vandal|us, -a, -um
- Gens Germanica antiqua.
- sensu translaticio: ferox
Declinatio
+/-| singularis | pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | Vandalus | Vandala | Vandalum | nom. | Vandalī | Vandalae | Vandala |
| gen. | Vandalī | Vandalae | Vandalī | gen. | Vandalōrum | Vandalārum | Vandalōrum |
| dat. | Vandalō | Vandalae | Vandalō | dat. | Vandalīs | Vandalīs | Vandalīs |
| acc. | Vandalum | Vandalam | Vandalum | acc. | Vandalōs | Vandalās | Vandala |
| abl. | Vandalō | Vandalā | Vandalō | abl. | Vandalīs | Vandalīs | Vandalīs |
| voc. | Vandale | Vandala | Vandalum | voc. | Vandalī | Vandalae | Vandala |
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-- gens Vandalen m pl
- gens Οὐανδαλοί (= Vandalī, m.pl.)
- gens Vándalos m pl
- gens ヴァンダル族 (Wandaru-zoku)