veneror
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio
+/-Verbum deponens
+/-vener|or, -arī, -atus
- orare ad aliquod, aliquod mirari
Coniugatio
+/-Radix praesens vener- | |||
---|---|---|---|
Praesens indicativum | |||
dep. | sing. | plur. | |
I. | veneror | venerāmur | |
II. | venerāris | venerāminī | |
III. | venerātur | venerāntur | |
Imperativus | |||
dep. | venerāre | venerāminī | |
Imperativus futurus | |||
II. | venerātōr | — | |
III. | venerātōr | venerantor | |
Praesens subiunctivum | |||
dep. | sing. | plur. | |
I. | venerer | venerēmur | |
II. | venerēris | venerēminī | |
III. | venerētur | venerentur | |
Imperfectum indicativum | |||
dep. | sing. | plur. | |
I. | venerābar | venerābāmur | |
II. | venerābāris | venerābāminī | |
III. | venerābātur | venerābantur | |
Imperfectum subiunctivum | |||
dep. | sing. | plur. | |
I. | venerārer | venerārēmur | |
II. | venerārēris | venerārēminī | |
III. | venerārētur | venerārentur | |
Futurum indicativum | |||
dep. | sing. | plur. | |
I. | venerābor | venerābimur | |
II. | venerāberis | venerābiminī | |
III. | venerābitur | venerābuntur |
|
|
|