venitur

Discretiva

venitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
venītur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	veniō (venīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weˈniːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·nī·tur — morphologica: ven-itur