veterata
Discretiva
|
veterata dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-veterāta
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| veterāta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii veterātus |
| veterāta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii veterātus |
| veterāta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii veterātus |
| veterāta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii veterātus |
| veterāta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii veterātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /weteˈraːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·ta — morphologica: veterat-a
veterātā
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| veterātā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii veterātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /weteˈraːtaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·tā — morphologica: veterat-a