veteraverat

Discretiva

veteraverat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
veterāverat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weteˈraːwerat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·ve·rat — morphologica: veterav-erat