veteravero

Discretiva

veteravero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
veterāverō	prima singularis	futurum exactum	activa	indicativus	veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weteˈraːweroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·ve·rō — morphologica: veterav-ero