veteravisses

Discretiva

veteravisses dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
veterāvissēs	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weteraːˈwisseːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·vis·sēs — morphologica: veterav-isses