veteravit

Discretiva

veteravit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
veterāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weteˈraːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·vit — morphologica: veterav-it