Discretiva

  vetustate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales1

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vetustāte secunda pluralis praesens activa imperativus vetustō (vetustāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetust-ate

Proprietates grammaticales2

+/-
Forma Modus flexurae originis
vetustāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii vetustātus
vetustāte casus ablativus singularis substantivi vetustās

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetustat-e