Discretiva

  vetustate dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales1 +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vetustāte secunda pluralis praesens activa imperativus vetustō (vetustāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetust-ate

Proprietates grammaticales2 +/-

Forma Modus flexurae originis
vetustāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii vetustātus
vetustāte casus ablativus singularis substantivi vetustās

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetustat-e