vetustatum
Discretiva
|
vetustatum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| vetustātum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | vetustō (vetustāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vetustātum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii vetustātus |
| vetustātum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii vetustātus |
| vetustātum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii vetustātus |
| vetustātum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii vetustātus |
| vetustātum | casus genitivus pluralis | substantivi vetustās |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /wetusˈtaːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·tum — morphologica: vetustat-um
