victurae
Discretiva
victurae dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
victūrae +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
victūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii victūrus |
victūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii victūrus |
victūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii victūrus |
victūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii victūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wikˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vic·tū·rae — morphologica: vict-ur-ae
vīctūrae +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
vīctūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii vīctūrus |
vīctūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii vīctūrus |
vīctūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii vīctūrus |
vīctūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii vīctūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wiːkˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīc·tū·rae — morphologica: vict-ur-ae